მიხეილ საბინინი (საბინაშვილი) (რუს. Михаил Павлович [Геброн] Сабинин, დ. 1845, გ. 10 მაისი, 1900, მოსკოვი) - ქართველი ბერი, ხატმწერი, ქართული ეკლესიის ისტორიკოსი და მოამაგე. XIX საუკუნის 60-იან წლებიდან 1868 წლამდე თბილისის კლასიკურ გიმნაზიაში სწავლობდა, შემდეგ კი - პეტერბურგის სასულიერო აკადემიაში. პეტერბურგში ყოფნისას ბერად აღიკვეცა და მეორე სახელად აირჩია გობრონი.

საბინინს ეკუთვნის ცნობილი ხატი „საქართველოს დიდება" („ქართული ეკლესიის დიდება"), რომლის ლითოგრაფიაც პირველად ლაიპციგში (1889) და შემდეგ ბერლინში (1895) დაბეჭდა. ხატის კომპოზიცია შემდეგია: ცენტრში ანგელოზს აღუმართავს სასწაულთმოქმედი სვეტი, რომლის ზემოთაც გამოსახულია მაცხოვარი ორმაგი კურთხევით, ქვევით - მწოლიარე სიდონია უფლის კვართთან ერთად, მარჯვნივ და მარცხნივ - შარავანდედით მოსილი ქართველი მეფეები და წმინდანები.

სურათზე:ხატი „საქართველოს დიდება" (ზეციური საქართველო). ავტორი: მ. საბინინი